De zondagochtend begon met een tropische regenbui toen ik op weg was om te ontbijten. Ik zag al toen ik het hotel verliet dat er iets op komst was. In de verte was de lucht donker grijs gekleurd en het kwam mijn kant op.
Een medewerker van het hotel was het trottoir aan het vegen. 'Het gaat regenen zei hij tegen mij'. Nou, dat kon ik zelf ook wel zien. 'Over een half uurtje voegde hij er aan toe'. Ik had nog geen tien meter gelopen en het begon al te druppelen. Nog voordat ik op de hoek van de straat was stortte de hemel zich helemaal open. Jeetje, wat gaat de tijd snel op vijftig meter lopen dacht ik, 'n half uurtje was me toch medegedeeld.
Enfin, gelukkig hebben bijna alle winkels een overkapping waar ik droog bleef, dacht ik nog. Nog niet wetende dat deze op de meeste plaatsen zo lek zijn als een mandje. Dat was nog niet het enige probleem, na de regenbui blijft het nog zo'n 15 minuten na druppelen. Al het hemelwater op de daken komt via dunne regenpijpen op straat uit.
Na de regenbui die eigenlijk maar kort duurt, maar wel voor het nodige wateroverlast zorgt, zijn de straten en riolen weer even schoongespoeld. De stank is ook verdwenen. Later die avond ruik ik weer de bekende geur in de straten van Pattaya.
Nadat ik had ontbeten ging ik een wandeling maken. De straten waren weer droog en hier en daar was nog een plas water zichtbaar, het rook in ieder geval weer fris op straat.
Het was dus zondag en tot mijn verbazing zag ik dat de bouw gewoon doorgaat hier in Pattaya en waarschijnlijk in heel Thailand. Ik kwam bij een plek waar gewerkt werd. Nou ja, werken is een groot woord. Meestal is een iemand iets aan het doen en de rest staat er omheen en kijk toe.
In tegenstelling tot bijvoorbeeld Nederland zie je hier veel vrouwen in de bouw aan het werk. De meeste zijn jong volwassenen, soms zie je wel eens iemand waar ik mijn twijfels over heb wat de leeftijd betreft. Zo ook vandaag. Ik schatte het meisje niet ouder dan 15 jaar. Dit is ook de minimum leeftijd om te werken, alles daar onder behoort tot de kinderarbeid.
De mannen op deze bouwplaats waren allemaal jongens, waarschijnlijk oud genoeg om te werken. Ik zie ze vaak 's ochtends vroeg achterop een pick-up car, sommige jongens zijn helemaal ingepakt. Dat wil zeggen, dat hun gezicht is bedekt, hoedje op, trui aan met lange mouwen en vaak ook nog een handschoenen aan waar de vingers van zijn afgeknipt. Alsof ze iets te verbergen hebben, of zou het tegen de bescherming van de zon zijn zoals de verkopers op het strand die er ook zo bijlopen in de hitte.
Een grappig detail is, dat ze hier allemaal op slippers aan hun voeten werken, geen werkschoenen. Op Koh Samui zag je dat ze nog iets van werkkleding aan hadden. Allemaal een groene helm en de jongens een rood t-shirt en de meisjes een rode blouse en allemaal hadden ze wel werkschoenen aan.
In Thailand is er nog steeds kinderarbeid. Ik sprak laatst met een Thaise jongen hierover. Hij had het getroffen, zijn ouders hadden het geld om hem te laten studeren op een universiteit in Bangkok. Hij vertelde me dat er in de visserij en in de visverwerkingsindustrie veel kinderen werken, ze worden er behoorlijk uitgebuit. Ze werken er 12 uur per dag en 7 dagen in de week tegen een schamel loon. Veel kinderen komen uit arme gezinnen waarvan de ouders niet voor een inkomen kunnen zorgen door o.a ziekte. Ook zijn er arme gezinnen die één van hun kinderen beschikbaar stelt voor de seksindustrie. Minderjarige jongens en meisjes zijn erg geliefd en vinden gretige aftrek bij de zieke geest van westerse mannen ter bevrediging van hun seks fantasieën. Ik heb laatst nog zo'n figuur ontmoet en ik walg van dat soort mensen.
Kinderarbeid zal waarschijnlijk wel altijd blijven waar dan ook in de wereld. Thailand moet concurreren met landen als China en Vietnam, waar de lonen nog lager zijn. In Thailand bevinden zich ook kinderen uit Myanmar, dat land is nog armer.
Mijn wandeling eindigde net voor het donker worden in het hotel. De internetverbinding liet het zondagavond afweten. Ik was moe en ging vroeg slapen.
---
pmc © 3 maart 2013
Geen opmerkingen:
Een reactie posten