Gisteren heb ik bij het vallen van de avond een bezoekje gebracht aan Walking Street en omgeving en aan Beach Road, het verlengde van Walking Street in Pattaya. Ik was nieuwsgierig hoe het hier gesteld is met de prostitutie, ik had er het een en ander over gelezen en van gehoord. Dus ik ging maar eens op onderzoek uit. Ik wil het met mijn eigen ogen zien, en ook proberen om met deze 'dames' in contact te komen, luisteren naar hun verhaal waarom ze hier tijdelijk hun lichaam te koop aanbieden.
Zeg je Pattaya dan zeg je Walking Street. Na de duisternis wordt deze straat afgesloten voor het verkeer. Zodra in Pattaya de zon ondergaat en er de neon verlichting gaat branden komt het nachtleven van Pattaya volledig tot leven. De vele massagesalons komen met aanbiedingen van voet massage, body massage, Thaise massage of massage van liefde door een mooie dame. Sommige salons zeggen dat ze alleen massage bieden, anderen zeggen niets. Normaal kun je bij de meeste massagesalons naar binnen kijken, hier in Walking Street en omgeving moet men soms eerst een trap op. Dan weet je wel hoe laat het is. Een bord bij de ingang van Walking Street zegt meer. Er staat: ‘Passion of Wonderful Night’. Buiten op Walking Street voor de ingang van de vele etablissementen staan meisjes in uniformen. Veel van deze uniformen bestaan uit niet veel meer dan een exotische broek en shirt. Verder zijn er ook de vele Beerbars waar je terecht kan voor een drankje en een gesprek met de meiden achter de bar in de hoop dat ze worden meegenomen voor betaalde seks.
Het merendeel van de meisjes in Walking Street en Beach Road zijn twintigers en de meeste komen niet uit Pattaya zelf. Het is een mix van ladyboys, jonge meiden en jonge gescheiden vrouwen uit alle delen van Thailand die als gevolg van slechte leefomstandigheden naar Pattaya zijn getrokken. Om fortuin te maken werken de meeste hier soms zo’n 10 jaar in de prostitutie om daarna weer terug te keren naar hun dorp. Vaak trouwen ze dan en maakt de financiële onafhankelijkheid hun aantrekkelijk.
In één van de vele Gogobars kun je aanschuiven bij een jacuzzi waar naakte Thaise meisjes elkaar liefkozen. Als het niet zo godsgruwelijk duur zo zijn, had ik het misschien wel gedaan. Het bleef bij een gesprekje met een van de dames bij de ingang. Men werd mij verteld dat de meeste Gogogirls biseksueel of lesbisch zijn. Seks met een mannelijke farang (buitenlander) is dan ook niet meer dan een routinematige klus dat geld oplevert. 'I feel nothing, when I fuck a farang' wist een Gogogirl mij te vertellen toen ik haar vroeg naar haar seksuele geaardheid. Ik denk dat je een antwoord krijgt wat je ook wil horen als je als vrouw deze vraag stelt.
Toch een hele prestatie, want menig farang denkt dat de Gogogirl in kwestie echt verliefd op hem is ondanks dat hij oud en lelijk is met zijn vette bierbuik. Een Gogogirl handelt in illusie en snapt heel goed wat ze moet doen om de klant aan haar te binden, het is gesneden koek voor hun.
Ik verliet de buurt rondom Walking Street en ging richting Beach Road. Langs Beach Road zie je vele jonge prostitué's op de stenen bankjes zitten. Het kostte me enige moeite om met ze in gesprek te komen, laat staan om er een foto van te maken.
Op de vraag of ze aan het werk waren, kreeg ik vaak te horen dat ze aan het wachten waren op de brommer-taxi. Nou, mooi niet. Ik denk dat ze bang waren dat ik misschien de informatie zo gebruiken voor het een of ander. Gelukkig waren er enkele die wel open stonden voor een gesprek of een foto.
De grote drijfveer is natuurlijk geld en een beter leven voor hun zelf en hun familie. Ondanks dat er veel concurrentie is, geloven ze elke dag weer, dat ze een grote vis binnenhalen. Heel wat mannen zijn naïef en verdrinken in de verliefdheid die door de Thaise schoonheid elke keer weer opnieuw bij de mannen wordt los gemaakt.
Ze weten de mannen goed te verleiden met hun schoonheid en zielige verhalen over een ziek familielid die onmiddellijk moet worden geholpen, maar er is geen geld voor een behandeling. De mannen tot hun oren verliefd trekt dan weer zijn portemonnee.
Ik heb gelezen dat sommige mannen met een dik pensioen en wat spaargeld hier binnen no time financieel aan de grond zitten en zich vervolgens van het leven beroven.
Tijdens een van de gesprekken zie ik tientallen ratten op het strand zich tegoed doen aan de laatste etensrestjes die de bezoekers hebben achtergelaten.
Het is druk op Beach Road, er komen steeds meer 'dames' de lege plekken op de vele bankjes bezetten. Vanavond is er genoeg aanbod van beide kanten. Overal zie je onderhandelingen plaatsvinden. Ik hou het voor gezien en loop weer verder.
Verder kwam ik onderweg drie ladyboys (kathoey) tegen, misschien als ik tot het einde van Beach Road was gelopen dat ik er nog meer tegen zou zijn gekomen, maar mijn voeten begonnen hevig te protesteren.
Van de drie waren er twee die openstonden voor een gesprek en één wilde wel op de foto.
Uit de twee verhalen kwam duidelijk naar voren dat het bestaan als ladyboy niet gemakkelijk is. De concurrentie met de biologische vrouwen is niet tegen op te boksen, al is de Ladyboy nog zo mooi. Zij missen net dat belangrijke deel waar de hetero mannen juist op zoek naar zijn. Zij hebben vaak homo mannen als klant. Verder wat ook naar voren kwam is dat ze eenzaam zijn, ze vinden moeilijk aansluiting omdat ze geen status hebben. De twee ladyboys die ik sprak zouden ook graag een vaste vriend willen hebben.
Verder vroeg ik of ze misschien wel helemaal vrouw wilde zijn door middel van een operatie. De ene twijfelde omdat ondanks dat er hier in Thailand uitstekende chirurgen zitten op het gebied van SRS (Sex Reassignment Surgery), gezien had dat een operatie ook kan mislukken.
De andere ladyboy vertelde dat dit maar tijdelijk is. Zij was vandaag voor het eerst in Pattaya en had daarvoor in Bangkok gewerkt. Wat beide gemeen hadden was een grote adamsappel, dat was ook een handicap. Je kunt er nog zo goed en mooi als een vrouw uitzien, maar dat schrikt klanten toch weer af. De klant wil een echt uitziende vrouw. Nou zijn de meeste klanten wat ik vandaag gezien heb oude mannen op leeftijd, die juist hier zijn gekomen voor de jonge meiden.
Ik ben blij dat ik als transgender niet zo hoef te leven. Ik heb makkelijk praten en ben een bevoordeeld mens. Ik had ouders die geld hadden en me lieten studeren. Dat is hier in Thailand niet voor iedereen weggelegd. De meeste hebben geen keuze, zeker niet als je geen studie hebt gevolgd en afgemaakt. Je komt dan vanzelf snel bij de prostitutie uit.
Mijn voeten waren moe geworden en besloot om even uit te rusten op een bankje. Wonderbaarlijk was er nog een bankje waar nog voldoende plaats was. Er zat één man in lotushouding, hij was in gesprek met zichzelf, waarschijnlijk was dat de reden dat er verder niemand zat. Ik plofte neer en stak een sigaret op. In de verte zag ik een groepje mannen naderen, dichterbij gekomen bleken het Indiërs te zijn. Ze stopte en keken me aan. Ik dacht nog: 'O nee, ze gaan toch niet aan mij vragen hoe duur ik ben'. Gelukkig liepen ze weer verder. Het zou zomaar kunnen dat je gevraagd word door een of andere Thaise malloot. Ik heb het al vaker meegemaakt dat er een Thaise man interesse toonde in mij.
Na een korte pauze ging ik weer terug naar het hotel, onderweg proefde ik nog even van de luidruchtige sfeer van Walking Street en omgeving.
Vanochtend werd ik wakker van het gekreun van een Thaise dame in de kamer naast me, misschien wel iemand die ik gisteravond gezien of gesproken heb.
---
pmc © 9 maart 2013
Geen opmerkingen:
Een reactie posten