Vandaag eens geen bezoek aan het strand van Jomtien Beach. Niet dat het geen mooi weer was, integendeel. Het was vandaag weer hetzelfde type weer als gisteren. De zon hoog aan de hemel, blauwe lucht bij een temperatuur van 35 graden. De komende weken zal het kwik naar 38 graden gaan stijgen. Dus, dat ga ik nog allemaal meemaken voordat ik weer terug ga naar Nederland.
De afgelopen dagen slecht geslapen. Telkens als ik weer terug was van het strand voelde ik me loom en moe. Tegen de tijd dat ik ging slapen en in bed lag, kon ik niet meteen in slaap vallen zoals ik dat normaal gewend ben. Misschien moet ik me overdag iets meer inspannen i.p.v de hele dag op mijn rug te liggen.
Ik besloot om 's middags maar eens een flinke wandeling te maken, kijken of dat vanavond resultaat heeft bij het slapen gaan.
Mijn plan was om vandaag rondom de berg, waar bovenop een tempel en een boeddha staat, richting de weg die bij het strand van Jomtie Beach uitkomt helemaal te lopen. Ik had van te voren zorgvuldig Google Maps bestudeerd en zag dat op de route die ik in mijn hoofd had, allemaal begaanbare wegen waren. Er zijn op de berg namelijk ook veel wegen die doodlopen bij de talrijke hotels.
Vanuit het hotel vertrok ik gewapend met een flesje water richting Walking Street, deze lag er nog rustig bij. Hier en daar waren de vele Beers Bars al open en er zaten wat verveelde dames voor zich uit te staren, wachtend op klandizie.
Vanuit Walking Street kom je bij de ingang van de grote pier uit, deze heb ik rechts laten liggen en liep rechtdoor richting de berg. Aan de waterkant van de berg staat met grote letters 'Pattaya City'. Ik had er wel eens een foto van gezien op een ansichtkaart. Tussen de berg en het water ligt een groot terrein met duizenden boten. En in het water liggen er ook nog eens duizenden boten. Deze boten worden gebruikt bij het vervoer van toeristen naar de vele eilandjes om Pattaya of nog verder weg.
Ook was te zien dat ze druk bezig zijn met het bouwen van heel veel nieuwe pieren, wel over een lengte van enkele honderden meters langs de kade. Het stuk waar ik liep was nog geen officiële weg, waarschijnlijk door de vele bouwactiviteiten. Ik was namelijk onder een slagboom door gelopen omdat de weg overging in een bouwterrein.
En ook hier weer was goed te zien hoe ze in Thailand werken. Twee jongens helemaal ingepakt en ook nog eens met een wollen muts tot op de schouders met daarin twee gaten, dit zou in Nederland nooit kunnen om er zo bij te lopen dan wordt je meteen opgepakt op verdenking van een overval. In de bloedhete zon zijn ze dus aan het werk, de rest zit in de schaduw en kijkt toe. Ze zullen elkaar dan wel aflossen, maar meer dan twee mensen aan het werk zie je niet.
Ook zag ik meerdere keren hoe ze in Thailand iets vastzetten, één moer is kennelijk voldoende om een lantaarnpaal vast te zetten, de drie andere moeren zullen wel wegens bezuinigen ergens anders worden gebruikt.
Op een gegeven moment gaat de weg langs de kade over in een normale weg bij de voet van de berg ter hoogte van een vuurtoren. De weg gaat meteen steil naar boven en wat me meteen opvalt is dat de weg en het trottoir er piccobello erbij liggen, ook het vele groen ziet er keurig bijgehouden uit. De hotels stralen allen klasse uit, ze zien er heel luxueus uit. Met veel beveiliging en personeel in keurige bedrijfskleding, zelfs de slavenarbeiders die kruipend over de grond het vele groen rondom het hotel en de weg bijhouden hebben iets van bedrijfskleding aan. Natuurlijk is hun gezicht bedekt, niemand mag hun afkomst zien.
Ik kom boven op het hoogste gedeelte en ga naar beneden de andere kant uit. Je ziet meteen het verschil van de ene kant van de berg aan de andere kant. Het trottoir is er ineens niet meer, het wegdek kan ook wel een nieuwe bovenlaag gebruiken en dan heb ik het nog niet over het vele onkruid en de lelijke bebouwing. Hier ziet het er weer uit als Pattaya, met de vele net niet luxe hotels en de 7-Elevens om de honderd meter. Beneden aangekomen sla ik rechtsaf, de grote weg richting Jomtien Beach. Onderweg zie je vele aanbiedingen van bouwlocaties of nog te bouwen appartementen, veel staat in het Russisch aangegeven. Zelfs onderweg op het trottoir kwam ik een Russische sticker tegen met tekst en telefoonnummer. De Russen nemen langzaam grote delen van Thailand over. Ik denk dat over tien jaar de Thaise bevolking beter Russisch spreekt, dan dat ze nu Engels spreken.
Ik eindig mijn wandeling voor een groot portret van de koning langs de weg van Jomtien Beach. Na een kleine rookpauze ga ik terug met een pick-up taxi naar het hotel. Het is inmiddels vier uur. Ik ben ruim drieëneenhalf uur onderweg geweest. Kletsnat van het vele zweten kleed ik me uit en neem een heerlijke douche. Ik heb me best gedaan om vandaag eens een flinke inspanning te leveren bij een temperatuur van 35 graden. Ik ben benieuwd of ik vanavond wel weer eens een keer goed zal slapen.
---
pmc © 13 maart 2013
Geen opmerkingen:
Een reactie posten