woensdag 27 maart 2013

Mijn laatste dag in Pattaya




Gistermiddag de aanwezige medewerkers op de foto gezet. Ik ben benieuwd of ik ze weer terug zie bij een volgende vakantie als mijn gezondheid dat toe laat. Het meisje van de derde etage (bovenste foto links) is nu twee maanden ik verwachting, rond eind oktober zal ze bevallen. Met grootte regelmaat heeft zij zich afgelopen maand vaak ziek gemeld en de drie overgebleven meiden moesten naast hun eigen etage ook nog de derde etage voor hun rekening nemen. Het ziek melden werd niet altijd in dank afgenomen. Vandaag was ze weer niet aanwezig, jammer voor haar liep ze de fooi mis die ik de laatste dag aan iedereen gaf om me te bedanken voor de goede service.



Nadat ik vanochtend de rekening van mijn verblijf in het White Inn Hotel van de afgelopen maand had betaald was het weer tijd om richting het strand te gaan. Nog één keer genieten van de zon, het strand en de zee van Jomtien Beach. Het zal wel weer even duren voordat ik in Nederland van de zon en het strand kan genieten.




De zee lag er lekker ruw bij, hoge golven en een sterke branding met veel lawaai. Het zag er naar uit dat het strand vandaag niet breed zou worden, maar met het uur smaller. Het was een graadje of 35 op het strand met een warm briesje vanuit het zuiden. Het water was loei heet, ik denk 33 graden. Zo warm heb ik het nog niet meegemaakt.

Ik bedacht me vandaag op het strand dat rond middernacht de knop om moet, mijn vakantie is dan voorbij en kijk dan weer vooruit, naar de terugreis en naar Nederland. Wat dat betreft wil ik dan ook weer zo snel mogelijk van A naar B. Het is genoeg geweest en kijk terug op een mooie tijd. Het alleen reizen bevalt me ook prima, je bent vrij om te gaan en staan. De afgelopen week met Boogie was prima, hij heeft weer een hele andere kant van Thailand gezien. We hebben veel lol gehad en gelachen. Hij gaat nog een week naar Koh Samet en komt daarna nog een paar dagen terug naar Pattaya. Voor hem zit op 7 april de vakantie er weer op.

De laatste dag op het strand verliep als alle andere dagen, je hoef er niks speciaals van te maken. Dezelfde hapjes en drankjes passeerde de revue. Het afscheid was kort en krachtig, geen sentimenteel gedoe. Dag lieve mensen, tot een volgende keer. Wanneer? Dat weet ik nog niet.




---
pmc © 27 maart 2013

Geen opmerkingen:

Een reactie posten