Madame Madame, dat hoorde ik vandaag wel honderd keer. Het begon al toen ik vanochtend bij Hua Lamphong Station uit de metro kwam, op weg naar Chinatown. Er liep een man achter mij: 'Madame Madame', ik draaide me om en vroeg wat er aan de hand is. De man vertelde me dat hij mij kende. O ja, en waar dan wel van! Van de disco, een paar jaar geleden. Ik dacht het van niet! Hij wilde alles van mij weten, uit welk land ik kwam, waar ik verbleef, hoelang ik in Bangkok bleef en waar ik naar toe ging. Ik gaf hem netjes met een glimlach antwoord. Hij reageerde daarop met een compliment dat ik een mooie mond en lippen heb. Ik bedankte hem en liep weer verder. Nog geen 2 meter verder de volgende. Weer hetzelfde verhaal. Mijn dag begon weer lekker.
Gisteravond laat naar bed en vanochtend weer vroeg wakker. Mijn slaapritme komt weer langzaam opgang. Bij het wakker worden gelukkig geen last van mijn voeten en benen.
Ik besloot vandaag toch maar naar Chinatown te gaan. Het was nog grijs toen ik het hotel verliet, later op de dag zou de zon doorbreken en erg warm worden. Toen ik de straat uitliep richting de metro was de grote weg waar de straat van het hotel uitkomt helemaal afgesloten. Een agent stond druk te fluiten en iedereen moest wachten. De Rama IV Road was helemaal leeg. En ja hoor, in de verte kwamen zo'n 25 politieauto's met zwaailichten en gillende sirenes met een hoge snelheid aangereden. In het midden enkele grote SUV's. Het was de president van Frankrijk Hollande. Gisteren tijdens mijn wandeling ving ik zoiets op. Hij kwam vandaag op bezoek in Bangkok. Een paar tellen later werd de weg weer vrijgegeven en de eerste auto' en brommers kwamen hard voorbij rijden, het leek wel een wedstrijd wie het eerste bij het volgende stoplicht is.
Ik nam de metro bij het Lumphini Park, weer door het detectiepoortje en weer piepen. Deze keer was het een mannelijke beveiliger. Ik openende mijn tas en liet de boosdoeners zien. Hij sprong in de houding, salueerde en ik kon weer doorlopen. Bij de eindhalte Hua Lamphong Station ging ik eruit. Ja logisch, zitten blijven heeft geen zin, hij gaat niet verder. De metro wordt bij de eindhalte grondig schoon gemaakt, mocht er al een papiertje liggen.
In het hotel had ik al goed de plattegrond bestudeerd van Chinatown op mijn iPad. Ook had ik nog een papieren toeristen plattegrond bij me voor het geval ik toch nog zou verdwalen. Ik besloot om via de Chinatown Gate langs de buitenkant van Chinatown bij de Chao Phraya River te beginnen. De wijk waar ik liep was zeker het metaaldistrict, overal bedrijfjes met alle soorten van metalen, van buizen tot de gekste metalen onderdelen. Het was er grauw en vies. Daarna was alles wat van plastic wordt gemaakt aan de beurt. Ik vroeg me regelmatig af of zo'n opslagruimten tot aan de nok gevuld met een chaos aan plastic ooit verkocht zou worden. Het zag er allemaal oud en stoffig uit. Bij de meeste ingangen zaten wat mannen te eten of te slapen. Ik merkte ook dat ze verbaas keken als ik voorbij liep. Wat heeft zo'n farang, groot en ook nog een vrouw hier te zoeken. Ik deed net of mijn neus bloedde en fotografeerde er lustig op los. Ik hoor het wel als het niet mag. En zo volgde nog een district met thee, specerijen, gedroogde paddenstoelen en allerlei soorten nootjes tot ik eindelijk in de drukke winkelstraten kwam.
Zo'n winkelstraat ziet er in het algemeen zo uit. Je hebt een winkel en tussen je winkel en de straat met al dat drukke verkeer staat er een markt van kraampjes met veel eten en fruit, en alle andere prullaria die verkocht moet worden. Zo zag je veel Chinese versieringen, veelal rood van kleur met goud. Over enkele dagen, ik meen 9 februari is het Chinees nieuwjaar en dat wordt grootst gevierd. Dit jaar staat in het teken van de slang, alleen heb ik nergens iets van een slang gezien, zelfs niks wat er op leek. Een goede vriendin vroeg me nog voordat ik vertrok uit Nederland om eens te kijken of ik nog een mooie slang kon vinden voor haar verzameling. Natuurlijk geen echte slang, maar een van hout, glas, steen, stof, metaal of iets anders.
Ik heb vandaag weer heel wat gezien, heel veel mooie indrukken van het Chinese leven van Chinatown in Bangkok. Weer heel anders dan in Amsterdam.
---
pmc © 5 februari 2013
Geen opmerkingen:
Een reactie posten