Hanoi

Vanochtend werd ik wakker door het gekraai van een haan, erg typisch en dat zou je niet verwachten van zo'n grote drukke stad als Hanoi.
Ik had goed geslapen in weer een vreemd bed. Zo rond zeven uur ging ik naar beneden voor het ontbijt. Dit is bij de prijs in begrepen. Op de tafel onder een glasplaat lag de menukaart, er was ruime keuze uit diverse soorten ontbijt. Grappig is wel, als je bijvoorbeeld noodle soep bestelt, dan gaat iemand van het hotel met een leeg kommetje de straat op en komt even later weer terug met een gevuld kommetje soep. Na het ontbijt even opgefrist, op mijn iPad nog even de plattegrond bestudeerd en ik ging op pad. Het was dus nog heel vroeg, maar op straat was het al erg druk. Overal zaten mensen op kleine plastic krukjes te eten. Net als in Thailand eten ze hier ook de hele dag door.

Wat me op viel was dat je in tegenstelling tot Thailand hier wel heel veel oude mensen ziet, echt oud en nog goed op de been en allemaal een kaarsrechte rug. Naast oude mensen ook veel jongen mensen, vaak in een groep bijeen. Net als gisteren zag ik weer veel mannen in een soort van café, en dat op de zondagochtend.
Ondanks dat het zo'n 20 graden is, loopt iedere Vietnamees er dik gekleed bij. Volgens mij hebben de Noord-Vietnamezen het altijd koud. Zelf vind ik het aangenaam, net niet te koud. Ik heb mijn benen bedekt met een dikke panty, dat is in de loop van de dag toch net iets te warm. Je ziet hier niemand met blote benen lopen, toch maar goed dat ik een panty heb meegenomen. In het zuiden van Vietnam is het doorgaans veel warmer, vergelijkbaar met Thailand.

Ik liep in de richting van de Chuong Duong Bridge over de Red River die wilde ik graag van dichtbij zien. Onderweg leuke taferelen van het dagelijkse leven hier. Ik denk dat voor veel mensen die hier leven, elke dag hetzelfde is. De ene groep mensen is 24 uur per dag bezig met geld te verdienen en de andere groep mensen lijkt net of die toe kijken en zitten voor de rest van de dag te eten en te zitten. Mensen die werken zie ik nooit eten.
Toen ik aan de rand van het oude gedeelte van Hanoi (Old Quater)kwam, zag ik heel veel snelwegen, naast en boven mekaar. Ik zou bij god niet weten hoe ik aan de overkant zou moeten komen. Dus ben ik maar weer omgekeerd. Ik heb nog een paar dagen de tijd en zal er heus wel komen, eerst maar even informeren hoe!










Tijdens het rondlopen had ik ook wel zin in iets lekkers en ik had dorst, maar ik had nog geen geld gepind. Ik had nog nergens een ATM gezien om te pinnen. 's Middags kwam ik op een drukke straat en daar waren genoeg ATM apparaten om te pinnen, gisteren op de luchthaven was het mij niet gelukt. Gelukkig dat er ruime keuze was, na de vierde automaat was het dan eindelijk gelukt. Ik koos voor 1 miljoen Vietnamese Dong, jeetje ik voelde me even miljonair. Ik kreeg 2 briefjes van 5000.000 Dong, dat viel weer tegen. Ik had verwacht dat ik kleinere coupures zou krijgen, maar nee. Twee briefjes en dan voel je meteen een stuk minder miljonair. Gelukkig kon ik in het hotel een briefje van 500.000 Dong wisselen. Het had misschien ook op straat gekund, maar je weet maar nooit wat je terug krijgt.





Bij restaurant Tamerind, een Vietnamese Cuisine ging ik thee drinken en besloot daar ook wat te eten. Het eten smaakte heel erg lekker, goed van smaak maar erg weinig. Ik wist op dat moment dat ik vandaag nog wel ergens zou gaan eten.

Omdat ik van al dat lopen toch wel moe begon te worden en nog heel veel wilde zien, heb ik nog 'n uur voorop een fietstaxi gezeten. Het was een hele belevenis, je zit dan midden in het drukke verkeer op de eerste rang.






Wat je ook veel ziet dat er vuurtjes langs de straat wordt gestookt. In de ochtend hing er in sommige straten een behoorlijk brandlucht en veel rook. In China en ook in Vietnam is het gebruikelijk om geld te verbranden voor de doden, zodat ze ook in het hiernamaals niets tekort hoeven te komen. En hoe meer je verbrandt, hoe beter. Maar omdat echt geld kostbaar is, kopen bijvoorbeeld de Chinezen dikke pakken vals geld om dat te verbranden voor Boeddha. Gelukkig voor de levenden mag dit ook gewoon zelfgemaakt nepgeld zijn. Hij zou het verschil met echt geld toch niet merken. Jeetje, wat een sukkel. Er zijn ook taxichauffeurs die het zelfgemaakte nepgeld als wisselgeld gebruiken bij de toeristen.

Morgen heb ik een City Tour en ga ik ook nog naar een of ander dorp buiten Hanoi waar ik de naam even niet van weet, iets met gekleurde keramiek. Zoals ik al eerder melde, heb ik nog wat gegeten bij Chuc Linh, roerbak groenten met rijst, lekker en simpel.






---
pmc © 24 februari 2013