Zondag

Gisteravond eindelijk weer contact gehad mijn twee vriendinnen waarvan er een niet zo'n leuke tijd tegemoet gaat. Na het vervelend nieuws van de dagen ervoor kon ik hun maar niet te pakken krijgen en via de mail en WhatsApp was de communicatie erg verwarrend en liepen vragen en antwoorden niet synchroon. Ik was blij haar stem weer te horen en het stemde me gerust. Volgende week donderdag of vrijdag zijn alle uitslagen van de onderzoeken bekent. Tot die tijd is het afwachten, ik ken dat van mijn periode van onderzoek. Wachten duurt dan lang terwijl je weet dat er iets vreselijks mis is in je lichaam waar acuut moet worden ingegrepen.

Afgelopen nacht gelukkig weer goed geslapen. Vanochtend toch maar besloten om naar het strand te gaan. Het was wel een beetje bewolkt en nog vrij vroeg toen ik op weg ging naar het strand.

Zoals gewoonlijk pak ik de taxi, zo'n open ding waar je met 12 tot 14 mensen achterin kunt zitten en hangen. Het was dus nog vroeg en niet druk, er kwam een lege taxi aanrijden en stopte. Ik stapte in en weer reden verder. Bij elke potentiële klant toeterde de chauffeur, maar helaas geen nieuwe klanten. Bijna bij het strand aangekomen (we moesten alleen nog de bocht om en dan nog een paar honderd meter rechtdoor), stonden twee Chinese toeristen langs de weg en staken hun hand op. Ik weet niet hoe het komt, maar op de een of andere manier worden Chinezen altijd belazerd door de Thai. De Chinezen, een jong koppel wilde ook naar het strand en vroegen in hun beste Engels hoe duur het was. De Thaise taxichauffeur antwoordde 100 Bath. Ik moest lachen, dit had ik al vaker meegemaakt. Je moet het maar net weten, je steekt je hand op en stapt in, geen gevraag hoe duur het is. je gaat zitten of hangen en als je plaats van bestemming in zicht is druk je op het belletje, stapt uit en je betaald gepast 10 Bath. Meer niet.

Zoals ik al eerder vertelde, het was nog vroeg en op het strand was erg rustig. Misschien kwam het ook omdat het nog bewolkt was en dat de mensen wachten tot na twaalf uur of de bewolking dan weer is weg getrokken.
Ik ging weer helemaal vooraan een plekje zoeken, dicht tegen de waterlijn aan. De zee was erg kalm en vlak, dus was het een uitstekende gelegenheid om eens een flink stuk te gaan zwemmen. Het zwemmen ging goed, op de terugweg van de boei naar het strand een klein beetje last van de stroming. Na het zwemmen lekker liggen relaxen met een kopje thee.

Icecream, I Scream, You Scream, We All Scream. Dit klonk me bekent in de oren. Deze jongen verkoopt ijs en maakt er telkens weer een hele show van. Hij schijnt er al heel lang hier rond te lopen en verkoopt nog steeds ijs.
Verkopers lopen er hier genoeg rond, soms tot vervelends toe. Op een dagje strand zeg je gemiddeld wel honderd keer NEE tegen de verkopers(ters).

Vandaag was er controle op het strand. Bij het zien van een van de controleurs in uniform, doken de illegalen verkopers weg. Een doofstomme kaartenverkoper was de klos, hij was net bezig iets te verkopen en de klant rekende net af toen hij in de kraag werd gegrepen. Hij moest mee komen. Even later zag ik hem druk in gesprek met een van de controleurs, zo doofstom was hij ook weer niet.

Ondertussen was het zonnetje doorgebroken, ik ging er nog eens goed voor liggen.




Ik ben al een paar dagen nieuwsgierig naar wanneer het hier voor het laatst geregend heeft. Het stinkt hier in Pattaya op dit moment ontzettend en een fikse regenbui zou de oplossing kunnen zijn.

Vanochtend vroeg ik aan een aantal medewerkers van het hotel of ze zich nog konden herinneren wanneer ze voor het laatst regen hadden meegemaakt hier in Pattaya. Niemand kon zich dat nog herinneren, vorig jaar voor het laatst was een van de antwoorden.
En laat het vanavond uitgerekend gaan regen, weliswaar niet echt lang, maar toch. Het was een korte, maar hevige regenbui. Met heel veel lawaai viel het met bakken uit de hemel. Hopelijk ruikt het straks weer wat frisser als ik nog een avondwandeling ga maken.



---
pmc © 10 februari 2013