De treinreis van Hanoi naar Lao Cai verliep redelijk snel zonder al te veel oponthoud. Gelukkig kon ik een paar uurtjes slapen. Het was nog zeer vroeg in de ochtend toen we aankwamen. Ik had geregeld dat het hotel een taxi zou sturen om ons bij het station van Lao Cai op te halen. Er stonden heel veel mannetjes met bordjes van hotels. Ik zag ons hotel er nog niet tussen staan. Er kwam een jongen (zonder bordje) op me aflopen en zei dat hij ons kwam ophalen. Ik vroeg aan hem wie hij kwam ophalen en de naam van het hotel. Hij wist geen namen te noemen en ook niet de naam van het hotel. Gelukkig had ik een paar uurtjes geslapen en was ik goed wakker en bij de les. Alweer zo'n vieze oplichter die denkt dat hij twee vrouwen op leeftijd kan oplichten. Niet bij mij, ik had voordat ik Hanoi verliet nog even contact gehad met het hotel. Er zou iemand met een bordje van het hotel en mijn naam klaar staan bij het station. Het was nog vroeg, misschien was de taxi nog onderweg. De oplichter bleef maar aandringen, hij deed het met volle overtuiging. Ik ging hem bijna geloven, maar nee. Ik vertrouwde op mijn intuïtie. Deze man is nep en kan niet bewijzen dat hij mij moet ophalen. Ik keek nog even verder rond. Er stond een man met heel veel bordjes, daar zat mijn naam tussen, met mijn intuïtie zit het nog goed.
De rit van het station naar het hotel is een avontuur op zicht, de afstand is 37 km en gaat alsmaar omhoog met vele haarspeldbochten. Het is hier heel normaal om voor een bocht naar rechts gewoon een trage vrachtwagen in te halen zonder dat men weet of er een tegenligger komt. Het geheim is veel toeteren, zo weten de mensen dat er iets aankomt. Men rijdt niet erg hard en men houd rekening met elkaar in het verkeer. Na ongeveer drie kwartier kwamen we zonder kleerscheuren aan bij het hotel. Eerst lekker ontbijten en daarna de koffers uitpakken en een douche nemen.
---
pmc © 10 april 2017
Geen opmerkingen:
Een reactie posten