Wegrestaurant

Een restaurant langs de weg of een straat. Als ik vanaf mijn balkon naar links kijk, zie ik meerdere restaurantjes, gebouwd aan de gevel van een huis of loods. Het wil dan niet altijd zeggen dat de uitbater(ster) van het restaurant er ook woont. In Thailand is het heel gewoon dat er voor je winkel (er hoef maar een dikke meter plaats te zijn) iemand anders er een tijdelijk kraam neer zet. Vooral tegen de avond veranderd het straatbeeld in een wirwar van kraampjes van allerlei prullaria van kleding tot gouden horloges (die zijn natuurlijk nep, bijna alles in Thailand is nep wat je op straat koopt of er zit een luchtje aan).

Sinds ik in appartement woon, kom ik dagelijks bij het oversteken van een best wel drukke weg regelmatig langs een eettentje, zeg maar wegrestaurant (want het ligt immers langs de weg). De meeste klanten zijn brommertaxi's, deze zijn herkenbaar aan hun gekleurd hesje met een naam en nummer erop. Afgelopen week voor het eerst daar gegeten en vandaag ook weer (maar nu met camera).

De laatste tijd ben ik een beetje huiverig geworden om nieuwe eetgelegenheden uit te proberen en dat heeft alles te maken met de communicatie. Kennelijk kom ik steeds de verkeerde mensen tegen die me niet begrijpen, ik bedoel daarmee ze begrijpen en spreken geen Engels en dan is het bij mij al snel over en uit. Deze vakantie ben ik behoorlijk afgeknapt wat de communicatie met de Thai betreft. Ik heb bijvoorbeeld een Thaise vriendin briefjes laten schrijven met gerechten die ik lekker vind en waar geen vlees in mag zitten of verwerkt is. Maar dan nog, begrijpen ze het niet omdat ze waarschijnlijk niet kunnen lezen of het handschrift is onduidelijk. Er hoef maar in het Thaise schrift een rondje de verkeerde kant op te wijzen en je hebt meteen een heel ander verhaal. Ik weet dat omdat ik soms Thaise woordjes zit te typen in Google-translator.

Dus van de week weer een poging gedaan bij mij schuin aan de overkant. Ik begon heel beleefd met goedendag (in het Thais natuurlijk) en vroeg: "Can I have fried rice with vegetables and egg?" De dame keek me aan en zei: "Baby", dat klinkt voor de lezers misschien raar, maar dan weet ik wat ze bedoeld. In Thailand is het jongste kind van een gezin voor hun hele leven 'babyboy of babygirl'. Om de hoek kwam een volwassen jonge vrouw die kennelijk de Engelse taal beheerste. Ik herhaalde mijn bestelling, ze knikte en begon meteen met het snijden van de groente. Ik wis wel dat de volgende vraag zou komen: "No pork?", ik zei: "No pork, no beef and no chicken". Na 5 minuten stond er een simpele en heerlijke maaltijd voor mijn neus.







Vanachter het bord met eten zie ik mijn balkonnetje van het appartement.

---
pmc © 25 juni 2016

Midzomernacht

In tegenstelling tot Europa, kennen ze in Thailand (waarschijnlijk in heel Zuidoost Azië) geen midzomernacht, maar wel de dag dat de zon langer dan welke dag dan ook in het jaar aan de hemel staat (als het tenminste niet regent of bewolkt is). Op 21 juni is de zon namelijk 13 uur en 56 minuten zichtbaar in Thailand (van 05.51 uur zonsopkomst tot en met 18.47 uur zonsondergang).

In plaats van een heerlijk zonnetje hoog aan de hemel, heeft het hier in Pattaya bijna de hele dag geregend. Boeddha had er kennelijk geen zin in vandaag. Dit is nou een typisch voorbeeld van zo maar 'n dag in het regenseizoen, non-stop regenen met een opklaring.







UPDATE: 22 juli 2016 'Mijn gezondheid'

De temperatuurverhogingen waren vanochtend weer gezakt naar normale waardes, ik voelde me ook weer een stuk beter dan de afgelopen dagen. Tegen de avond toch weer iets verhoging en niet lekker, misschien vanmiddag iets te veel ingespannen tijdens het boodschappen.

---
pmc © 21 juni 2016

Full Moon en ziek

Tijdens volle maan wordt er op het Thaise eiland Koh Pha Ngan elke maand een Full Moon Party gehouden. Het wereldberoemde strandfeest vindt plaats op het strand van Hat Rin en trekt iedere volle maan duizenden bezoekers van over de hele wereld.

De Full Moon Party’s zijn ontstaan in de jaren ’80 van de vorige eeuw, toen een groep toeristen een feestje organiseerden op het halvemaanvormige strand van Hat Rin, omdat volgens hun daar de volle maan het mooiste was om te zien. Vanaf dat moment is het feest uitgegroeid tot een enorm spektakel wat maandelijks 10.000 tot wel 30.000 feestgangers trekt.

Voor mij deze keer geen Full Moon Party, ik voel me al sinds gisteren (eigenlijk begon het zaterdagavond al, veel zweten en rare dromen) niet lekker, de thermometer liet me zien dat ik nog net geen koorts heb maar wel een behoorlijke verhoging (37.9 graden Celsius).
Zondag bijna de hele dag op bed gelegen en om de zes uur 2 X 500 MG Paracetamol genomen, echt helpen deed het niet. Dus vandaag toch maar even contact gezocht met mijn eigen dokter van het VUmc, dit hadden we voor mijn reis al besproken mocht ik ziek worden (met name hoge koorts), wat dan verstandig is. Ik heb mijn dokter de situatie uitgelegd, ook dat mijn lichaam het flink te verduren heeft wat betreft insectenbeten, met name steekvliegen. De beet kan een infectie veroorzaken en aangezien ik op bepaalde plekken, straten en restaurants in Pattaya regelmatig en graag komt, ben ik telkens de klos. Mijn hele lichaam zit onder de bulten. Ik word er helemaal gek van, niet alleen van de jeuk, maar ook van het idee dat je gewoon nergens meer naar toe kunt gaan, met iemand iets afspreken of op bezoek gaan.

Nu hoor ik mensen denken: "Je kunt je toch ook insmeren!", dat heb ik en doe ik nog steeds. Niks helpt kennelijk bij mij. Misschien ben ik in combinatie met de insectenbeten en al die giftige rommel die in die smeersels/spray's zitten ziek geworden.

Mijn dokter heeft me geadviseerd om de meegenomen medicatie (antibiotica) alleen te gebruiken als mijn lichaamstemperatuur boven de 38.5 graden Celsius komt. Hopelijk heb ik de medicijnen niet nodig, heb namelijk nog even op internet gezocht naar de werking en eventuele bijwerkingen. De reacties zijn over het algemeen zeer negatief.
Op de vraag of het te maken heeft met mijn donor (voor mijn stamceltransplantatie had ik er nooit last van, het is ook niet de eerste keer dat ik in Thailand ben), vertelde de dokter dat de donor waarschijnlijk gevoelig is voor insecten. Daar ben ik dan klaar mee. Een groot pluspunt van mijn donor is natuurlijk dat alles weer normaal functioneert, en ook ben ik niet meer allergisch voor stof, huismijt en pollen.
Mijn zelf meegenomen paracetamol (te weinig) waren dus al snel op en ik moest met mijn ziek lichaam 's avonds nog achterop een brommertaxi naar een Pharmacy, gelukkig zijn die net als de seven eleven ook bijna altijd open. Voor 10 stuks moest ik 12 Bath betalen, hopelijk zakt de temperatuur weer snel naar normale waardes. Ik heb geen zin om in een Thais ziekenhuis terecht te komen, niet dat ze zo slecht zijn, maar communiceren in het Engels is niet bepaald weggelegd voor de Thai. Dat is na de insectenbeten het tweede minpuntje (en ergernis) van mijn verblijf hier in Thailand.

Vanaf mijn balkon deze keer geen volle maan te zien, het is te bewolkt. Wat een rot dag.



---
pmc © 20 juni 2016

Straathonden

Net als bedelaars en zwervers, heb je in Thailand ook te maken met straathonden. En denk nou niet dat het allemaal lieve hondjes zijn, integendeel. Honden in Thailand leven vaak in een groep met een leider.

Tijdens het wandelen kom ik ze vaak tegen, meestal liggen ze met een hele groep te slapen langs de weg of op de stoep. Het beste is dan om er met een (grote) boog omheen te lopen, er hoef er maar één wakker te worden die begint te blaffen, dan zijn de rapen gaar. Al gauw staat dan zo'n hele groep om je heen te blaffen. Soms loop ik met krukken en dat vinden ze ook niet leuk, schijnbaar komt dit bedreigend over. Ze zien dan iets met vier poten en proberen dan hun tanden in de krukken te zetten.

De meeste honden zijn te vies om aan te pakken en hebben van alles onder de leden, denk maar aan rabiës. Verder zitten ze onder de vlooien, zweren en beetwonden. Er wordt onderling flink wat gevochten. Een tijdje geleden nog op het strand waren twee honden aan het vechten, een hond had zich vastgebeten in het hoofd van de andere hond. Een strandbezoeker wilde ze uit elkaar halen, maar dat lukte niet. Tot op een gegeven moment een van de honden de man in zijn arm beet.
Mocht je ooit gebeten worden, dan is het verstandig om linea recta naar het ziekenhuis te gaan, sowieso voor een tetanusprik en eventuele verdere behandeling/verzorging van de wond.

De groei van het aantal straat/zwerfhonden is dan ook een groot probleem geworden voor de Thaise overheid. Het aantal blijft maar groeien en er wordt nauwelijks iets ondernomen tegen de groei en overlast.






O ja, voordat ik het nog vergeet, het is vandaag Vaderdag in Nederland. Het blijft voor mij een rare dag gezien mijn verleden. Mijn eigen vader is in december van dit jaar alweer tien jaar dood.
In Thailand vieren ze op 5 december Vaderdag, dat is ook de verjaardag van koning Bhumibol. Moederdag is op 12 augustus, de verjaardag van koningin Sirikit.

---
pmc © 19 juni 2016

Koud en nat

Voor mij is het de eerste keer, ik was nog nooit in juni in Thailand en weet dus ook niet wat het regenseizoen precies inhoud (tja, er valt veel regen). Het regenseizoen begint officieel half mei tot eind oktober hier in Thailand (het verschil ook nog eens met de provincies onderling). Tot op heden af en toe een plaatselijk buitje en na een half uur scheen de zon weer. Het lijkt er op dat het nu echt begonnen is, de temperatuur is afgelopen nacht flink gedaald (ik had het voor het eerst koud) het regent nu sinds gisteravond. Zo moest ik gisteren voor het eerst gebruik maken van de elektrische boiler bij het douchen. Normaal snak je 'n keer naar lekker koud water als het zo bloedheet is, maar nu ben ik blij dat er ook warm water uit de kraan komt. Op dit moment is het negen uur in de ochtend en het 26 graden en het regent ook nog steeds. Voor zover ik weet, zijn er nog geen overstromingen gemeld.
Het waterafvoersysteem in Pattaya is een ramp. Het hoef maar een uurtje keihard te regenen en alles staat onder water.

Hier enkele voorbeelden van vorig jaar (september 2015):




Afgelopen nacht dus koude en pijnlijke voeten, dat had ik niet verwacht. Mijn lichaam is nu wel heel erg verwent geworden wat de warmte betreft. Dat ik nu bij minder dan 26 graden last heb van de polyneuropathie is een beetje vergelijkbaar als ik Nederland. Bij een warme hete zomer ben ik even verlost van alle ellende die de polyneuropathie veroorzaakt.
De komende vier weken (de tijd vlieg voorbij), kan ik kijken of het voor mij wel zin heeft om volgend jaar in de maanden juni en juli hier te verblijven. Misschien is Sappa (Noord Vietnam) een goed alternatief. Ik ga de komende tijd het weer in Vietnam in de gaten houden, want dit is drie keer niks.



Deze elektrische boiler voor het douchen gebruik ik normaal gesproken nooit en staat altijd uit, het leidingwater is hier altijd lauw en warm genoeg voor een 'verfrissende' douche.



Ik ben blij met een beetje groen voor de deur, door de regen is het uitzicht erg grauw en grijs.






Gelukkig heb ik nog genoeg eten in huis en hoef ik vandaag niet perse de deur uit. Mocht het in de middag nog opklaren, dan kan ik nog even een wandeling maken en een goede vriendin bezoeken.
Ik ben blij dat ik een paraplu heb, altijd handig voor zowel de regen als de zon.



Mijn ontbijt van deze ochtend (gebakken groente, fruit, garnalen en rijst).



---
pmc © 18 juni 2016

Zaterdag

Vandaag maar weer eens naar het strand geweest (jeetje, het klinkt bijna als straf), deze keer voor de afwisseling gelopen vanaf mijn appartement naar Jomtien Beach. Het was erg rustig onderweg en ook op het strand.

Gisteren een bericht met een waarschuwing op Facebook van Facebook zelf: "Goedendag Petra, het gaat vandaag regenen in Pattaya". Geen druppel gezien, alleen 's avonds onweer met alleen maar bliksem (weerlicht) zonder donder en zonder regen (was overigens wel een mooi schouwspel).
Als ik de weervoorspelling hier in Pattaya moet geloven, dan breekt morgen, zondag 12 juni t/m donderdag 16 juni de pleuris uit. Ik heb vandaag in ieder geval nog lekker genoten van de zon en het strand. Ik ben benieuwd, tot nu tot zijn alle voorspellingen niet uitgekomen. Het regenseizoen valt tot nu toe erg mee, vorige week een aantal keren 's nachts en vroeg in de ochtend geregend. Meestal zie je de regen al op tijd van veraf aankomen zetten (de lucht kleurt dan zwart), ik hoef maar uit een van de ramen van mijn appartement de kijken, dat is o.a een van de voordelen van hoog wonen.

Vandaag ook weer een weeg-moment, de laatste keer was 2 juni. Tot mijn verbazing weer wat afgevallen ondanks al dat lekkere eten.





UPDATE: 15 juni 2016

Vanavond het voorspelde noodweer van 11 juni in de vorm van een regenbuitje overgetrokken, na een half uur was alles weer voorbij.




---
pmc © 11 juni 2016

De koning van Thailand

Het is vandaag donderdag 9 juni 2016 en het is knetterend warm. De afgelopen weken heb ik met regelmaat bij mijn Thaise vrienden/kennissen geïnformeerd of ze weten waar 9 juni voor staat, of om nog preciezer te zijn "Wat gebeurde er 70 jaar geleden op 9 juni?" Niemand kon mij een antwoord geven, waarschijnlijk zijn ze in Thailand niet zo van de jaartallen en de feitjes. Hetzelfde overkwam me toen ik informeerde wat 5 mei voor hun hier in Thailand betekend, ook daar kon niemand mij een antwoord op geven.

Op 9 juni 1946 werd Phra Chaoyuhua Ananda Mahidol, beter bekend als Rama VIII of koning Ananda Mahidol dood gevonden in zijn slaapkamer. Ananda Mahidol was de oudere broer van de huidige koning Phra Chaoyuhua Bhumibol Adulyadej, beter bekend als Rama IX of Bhumibol de Grote. Over de doodomstandigheden is tot op heden niks bekend, al wordt als officiële reden gegeven dat zijn pistool bij het schoonmaken per ongeluk was afgegaan. Tot op heden wordt echter eerder gedacht aan moord of zelfmoord. Prins Bhumibol Adulyadej werd op 9 juni 1946 benoemd tot koning van Thailand. Hij keerde echter eerst terug naar Zwitserland om zijn studie in rechten en politiek af te ronden. Hij trouwde op 28 april 1950 met Mom Rajawongse Sirikit Kitiyakara en een paar dagen later, op 5 mei 1950, werd hij tot koning gekroond.



Wat weten we allemaal over de koning van Thailand? Koning Bhumibol is geboren op 5 december 1927 in Cambridge, Massachusetts Verenigde Staten. Naast zijn overleden broer had de koning ook nog een oudere zus genaamd Galyani Vadhana, zij overleed in 2008.

Koning Bhumibol en koningin Sirikit hebben vier kinderen:

• Prinses Ubol Rattana, geboren op 5 april 1951. Zij is sinds 1998 gescheiden. De prinses heeft drie kinderen, twee dochters en een zoon die tijdens de tsunami in Phuket omkwam.
• Kroonprins Maha Vajiralongkorn, geboren op 28 juli 1952. Hij kreeg op 29 april 2005 een zoon en opvolger genaamd Dipangkorn Rasmijoti.
• Prinses Maha Chakri Sirindhorn, geboren op 2 april 1955.
• Prinses Chulabhorn geboren op 4 juli 1957. De prinses is gescheiden en moeder van twee dochters.

De gezondheid van de koning is de laatste jaren flink achteruit gegaan, hij verschijnt nauwelijks nog in het openbaar. Ook over zijn opvolging is weinig bekend.
De koning is nog steeds mateloos populair en geliefd bij het volk, op majesteitsschennis staan hoge straffen tot wel 15 jaar voor belediging van de koning.




Het 70 jarig koningschap werd hier in Pattaya niet erg uitbundig gevierd. In het straatbeeld zag je wel de kleur geel veel terug in de kleding, maar geen grote portretten van de koning langs de bekende en drukke wegen. Het viel me al eerder op toen ik hier na twee jaar weer terugkwam dat veel portretten (bij Jomtien Beach o.a) met alle vlaggetjes en versieringen weg zijn gehaald. Is Pattaya niet meer zo koningsgezind of is dit maar schijn!


UPDATE: 13-10-2016
Vandaag donderdag 13 oktober 2016 is koning Bhumibol op 88 jarige leeftijd overleden.

---
pmc © 9 juni 2016

Phra Tam Nak

Vandaag ben ik weer eens (flink) gaan wandelen, ik merk dat ik meer beweging nodig heb. Alleen maar aan het strand liggen, blik op oneindig verstand op nul schiet ook niet erg op om een beetje soepel te blijven. Het probleem voor mij is dat hier alles vreselijk ongelijk is als je een stukje gaat lopen, het is stoepje op, stoepje af. De hoogte verschillen van de obstakels onderweg kunnen nogal verschillen, en aangezien ik elke stap die ik zet met mijn ogen moet controleren of ik daadwerkelijk mijn voet wel heb opgetild, is wandelen best wel een vermoeiende bezigheid, zeker bij deze tropische temperaturen.
Ik loop dagelijks mijn rondje wat de boodschappen betreft, maar kilometers wandelen (flink doorstappen) doe ik te weinig in vergelijking met de andere jaren toen ik hier was. Wat dat betreft is er toch veel veranderd door de chemokuur.

Door samenloop van omstandigheden ben ik vandaag zelfs twee keer de grote berg (Phra Tam Nak oftewel Pattaya Hill) op geweest. In de ochtend had ik me voorgenomen om naar de Big Buddha (Wat Phra Khao Yai) te lopen, vanuit mijn raam zie ik het puntje boven op zijn hoofd. Ik koos voor de route richting het strand en dan op een gegeven moment rechtsaf de berg op. Ik hou van bergop lopen, ook bij traplopen. Alles wat naar beneden gaat, is bij mij moeizamer i.v.m de controle over mijn spieren, ik kan de diepte moeilijk inschatten.
Boven bij de Big Buddha aangekomen een flesje water gekocht en toen via de andere kant (met veel trappen) weer terug gelopen. Ik moet zeggen het was wel weer een uitdaging. Op de terugweg besloot ik om niet rechtstreeks terug naar mijn appartement te lopen, maar even bij Aoy langs te gaan goedendag te zeggen. Na een half uurtje kreeg ik een berichtje van mijn buurvrouw Nadia, ze wilde graag gaan wandelen en het liefs naar Pattaya Hill Top, dat is aan de andere kant van de berg met mooi uitzicht over Pattaya. Ik vertelde haar dat ze even moest wachten, ik kom er aan.

Ik lijk wel gek, weer aan de wandel maar deze keer zaten er een paar venijnige steile stukjes (ik denk 20 % stijging) van wel honderd meter in de route. Bovengekomen natuurlijk drijfnat van het zweten, geen foto waard van mezelf. Ik heb ze wel, maar niet geschikt voor publicatie. Het uitzicht is mooi, je kunt goed het gebouw van mijn appartement zien liggen, de typische vorm en de blauwe kleur van het dak zie je meteen, ook het Engels rood van de achtergevel. Naast Nadia en ik waren er ook nog duizend chinezen die allen druk met hun selfie-stick bezig waren voor het ultieme plaatje.
Ik had het alweer snel gezien, even langs de tempel om Boeddha ook tevreden te stemmen en de reis kon weer te voet terug naar huis (dat is het gevoel dat ik inmiddels heb van het wonen in een appartement, het wordt al heel snel je plekje, je huisje gezien de toekomst).








Vanavond het eten simpel gehouden, geen puf meer om me eerst op te frissen en om te kleden. Ik heb nog van alles in mijn koelkast liggen, snel en simpel een maaltijd in mekaar geknutseld (wilde rijst, gebakken ei met groenten, tomaten, augurken en natuurlijk rode chili pepers), het smaakte voortreffelijk.



---
pmc © 8 juni 2016

Lekker smullen

Naast het genieten van het aangename klimaat hier in Thailand, geniet ik ook volop van het heerlijke eten, vaak doe ik dat samen met een Thaise vriendin. Hier een kleine greep van mijn favorieten gerechten.











Soms knutsel ik zelf een gerecht in mekaar, gewoon losse onderdelen kopen (augurken, tomaten, rijst, gebakken of gekookte eieren, chilipeper, oestersaus) snijden en alles bij elkaar gooien en op smaak brengen.

Ook kun je in bepaalde supermarkten (Big C en Tops) kant en klare maaltijden kopen voor weinig geld, deze warm je thuis op in de magnetron. Je kunt ze overigens ook koud opeten.





In tegenstelling tot mijn eerdere verblijven in Pattaya, ben ik pas één keer vegetarisch gaan eten bij Five Star J Restaurant. Het was voorgaande jaren mijn favoriet vegetarisch restaurant, maar sinds er een nieuwe eigenaar in zit, een nieuwe kok, het interieur gemoderniseerd is (en ook de prijzen), is de trek in lekker vegetarisch eten bij mij verdwenen. Soms loop ik er nog wel eens langs tijdens mijn wandelingen, het is er meestal akelig leeg. Waarschijnlijk ben ik niet de enige die er zo overdenkt!


---
pmc © 6 juni 2016