Om 07.00 uur 's ochtends begon mijn terugreis achterop een brommertaxi richting de busterminal Thappraya Road (bij Jomtien). De avond ervoor had ik het een en ander afgehandeld met Yu wat de onkosten/verbruik water en stroom, deze keer moest ik voor de hele maand juni 800 Bath betalen. Gisteren ook mijn koffertje ingepakt, alles opgeruimd en schoongemaakt. In de ochtend van vertrek alleen nog douche aankleden, een hele papaja als ontbijt en de nodige koffie. Op weg naar beneden nog wat afval weggooien en mijn sleutels afgegeven. Dit alles ging in een rustig tempo, geen gestrest of in tijdnood raken, ik wil niet bezweet in de bus of vliegtuig zitten omdat ik me moet haasten..
Om 08.00 uur starten de chauffeur de bus en 08.03 draaide we de Thep Prasit Road op, doorgaans vertrekken deze bussen altijd op tijd is mijn ervaring. Het eerste stuk (Thep Prasit Road en de Sukhumvit), gaat langzaam door het vele verkeer en stoplichten, eenmaal op de snelweg gaat het snel. Deze keer vanaf de busterminal (Jomtien) tot de luchthaven Suvarnabhumi in 1 uur en 47 minuten. Om 09.50 uur meldde ik me aan bij de priority incheckbalie van de KLM en een half uur later zat ik in de rolstoel bij Gate F6. Wat heerlijk toch de Special Assistentie van mijn vliegticket van de KLM, je meld je aan en daarna hoe je geen stap meer te lopen, je krijgt overal voorrang zowel op Schiphol als op Suvarnabhumi Airport op de heen en terugreis. Na een uurtje wachten begon het boarden, ik mocht als eerste het vliegtuig in..
Ik zag dat ondertussen de interieurs van de Boeing 777-300er een heuse metamorfose hebben ondergaan wat het interieur betreft, de nieuwe KLM World Business Class ziet er mooi uit, ook de KLM Economy Class heeft een nieuwe indeling en nieuwe stoelen. De stoelen op mijn heenreis in november (twee naast elkaar) zijn vervangen door een rijtje van drie. Aan de rechterkant achteraan is nog maar een rijtje van twee stoelen naast elkaar. Het is een goede plek, voor de terugreis had ik stoel 63J aan het gangpad. Met de terugreis vlieg je de hele reis met daglicht, van slapen komt er niet veel van. Als je bij het gangpad zit en zeker helemaal achteraan heb je genoeg ruimte om je benen te strekken en voor wat oefeningen, dat dood ook de tijd een beetje. Het entertainment set/aanbod is bij de metamorfose ook meegepakt, eindelijk een touchscreen en niet meer dat dom ding aan een snoer wat aan je stoel vastzit. Nee, het is er op vooruit gegaan, ook de stoelen zijn goed, met mijn lange benen heb ik voldoende ruimte. Mij hoor je niet klagen.
Ruim op tijd landde we op Schiphol, nadat iedereen was uitgestapt stond de Special Assistentie al op mij te wachten met een rolstoel, buiten de slurf stapte ik over in een golfcar en reden rechtstreeks richting de douane, daar stapte ik weer over in een rolstoel en een half uur nadat we waren geland stond in netjes buiten, keurig gebracht tot aan de auto waarmee ik werd opgehaald. Jeetje, ik ben weer in Nederland. Het voelde een beetje onwerkelijk. Gelukkig vlieg ik over 123 dagen weer terug naar Thailand, het aftellen is weer begonnen, maar eerst van de vakantie genieten in Nederland.
---
pmc © 30 juni 2017
