Zondag

Vandaag is het zondag 29 mei en ik heb er (overdag) een echte rustdag van gemaakt met een fijne afsluiter, lekker uiteten met Aoy bij Or-Ah-Harn Thai Restaurant. Dit was voor mij dan ook het hoogtepunt van de zondag na een hele dag niksen in mijn appartement. Gisteren was het namelijk een vermoeiende dag met mijn buurvrouw op het strand van Phra Tam Nak, Soi 5.







---
pmc © 29 mei 2016

Mike Shopping Mall (Food Court, Floor 5)

Regelmatig ga ik een hapje eten bij Mike Shopping Mall op de vijfde verdieping. En meestal eet ik dan Som Tam Thai (Papaya Salade), dat weten ze en ik hoef alleen maar ja te knikken als ik binnenkom.

Mike Shopping Mall gelegen aan de Beach Road in Pattaya is een groot warenhuis met op de vijfde verdieping de Food Court en op de tiende verdieping (het dak) een Swimming Pool.
Verder beheerd de Mike Group Thailand ook nog enkele hotels, resorts, appartementen en villa's.

Meer informatie: www.mikeshoppingmall.com - www.mikethailand.com







---
pmc © 27 mei 2016

Lekker genieten

Het leven in een appartement is weer heel anders dan in een hotel. Je kunt het eigenlijk vergelijken met thuis. Je hebt altijd wel wat te doen wat het huishouden betreft. Ondertussen heb ik ook kennis gemaakt met mijn buurvrouw. Ze is Thais en we hebben dezelfde achtergrond. Dat schept meteen een band hier in Thailand. Op de een of andere manier herken je elkaar in één oog opslag en raakt je snel in gesprek.

Op dit moment snakt Thailand naar regen en dat zit er ook aan te komen. Het regenseizoen is half mei begonnen. De dag begint vaak met zware bewolking, maar trek meestal rond het middaguur weer weg. Aan het strand is het dan heerlijk vertoeven met een stevige wind die voor een beetje verkoeling zorgt.

Ik loop elke dag mijn kilometertjes, met of zonder krukken (het lopen is na de chemotherapie er niet beter op geworden). De combinatie lopen, warmte en lekker eten heeft als resultaat dat ik nu alle overbodige kilo's langzaam kwijt raak. Dagelijks moet ik nu oefeningen voor mijn buik doen zodat deze wat strakker wordt.




Mijn werkplek en uitzicht vanaf de zevende etage.



Lekker eten samen met Aoy bij Or-Ah-Harn Thai Restaurant.




Minder leuk is de confrontatie met de armoe (binnenkort een reportage hierover). Ik heb me laten vertellen dat het mensen van buiten Thailand zijn, vaak komen ze uit Myanmar of Cambodja. In de avond zitten ze op vaste plekken op straat te bedelen.



---
pmc © 24 mei 2016

K.PLACE

Vandaag ben ik begonnen met het verhuizen van mijn kleren en dergelijke naar het nieuwe appartement, zaterdag 21 mei ga ik er definitief wonen. Dat wil zeggen, voor de tijd dat ik nog in Thailand ben. Op 17 juli vlieg ik weer terug naar Amsterdam.

Vanochtend met de eigenaresse eerst alles besproken wat de onkosten betreft en daarna alles op papier gezet. Ik heb de meterstanden samen met haar opgenomen en ook voor de zekerheid ook wat foto's genomen om misverstanden uit te sluiten bij de eindafrekening voordat ik weer terug ga naar Nederland. Als het appartement mij de komende maanden bevalt, dan kom ik waarschijnlijk in december hier weer terug voor langere tijd. Gisteren ben ik nog naar een ander appartement gaan bekijken (B-Space, van dezelfde eigenaar van het White Inn Hotel), erg mooi en qua prijs ongeveer hetzelfde maar het ligt te ver weg en te ingewikkeld met vervoer. Het appartement van K.PLACE daarentegen ligt vlak aan de weg naar het strand (van Jomtien) en ook dichtbij het centrum, zeg maar het gedeelte van Pattaya waar ik vaak kom, om vrienden op te zoeken, boodschappen en eten.
Het appartement heeft alles wat ik nodig heb, het is er zeer schoon (heb nog geen mieren of kakkerlakken gezien) en ook vrij koel. Afgezien dat je ook een airco hebt, kunt je ook de ramen en deuren tegen mekaar openzetten, het waait dan lekker door, zeker op de bovenste etage waar ik zit.
De eigenaresse genaamd Yu is vriendelijk en behulpzaam, ze spreekt en begrijpt redelijk de Engelse taal (ben in al die jaren nog geen Thai tegengekomen die in één keer alles begrijpt als je iets wilt weten). De bezetting van het appartementencomplex is ongeveer fifty fifty, dat wil zeggen dat de helft van de bewoners Thai is en de andere helft komt voornamelijk uit Europa.

Zaterdag check ik dus uit in de White Inn, het hotel waar ik de afgelopen vier weken heb gezeten en ook vaak tijdens mijn vorige verblijven in Thailand. Ik zal een aantal mensen missen, maar gelukkig zit ik in de buurt en kan ze regelmatig opzoeken. Voor mij is het goed om nu ergens anders te gaan wonen, ik was hoognodig aan verandering toe. Wordt vervolgd.












UPDATE: 22 mei 2016

Na mijn eerste nachtje slapen toch een paar kleine minpuntjes gevonden. Er is geen bedlampje, nachtkastje en lichtschakelaar/stopcontact bij het bed. Gelukkig heb ik een zaklamp bij me. En verder is de internetverbinding niet beveiligd. Op die manier kun je niet met DigiD inloggen op bijvoorbeeld de website van de belastingdienst en Zilverenkruis Achmea.

---
pmc © 19 mei 2016

Maandag

Vandaag is het maandag, tweede pinksterdag. In Thailand is het een gewone maandag, de kleur is vandaag geel omdat de koning van Thailand op een maandag geboren is. In Thailand heeft elke dag zijn eigen kleur.
Vandaag zijn hier de scholen na een lange zomervakantie ook weer begonnen, vanochtend werd ik om 07.15 uur al getrakteerd op een speech door verschillende leerkrachten die de kinderen buiten op het schoolplein toespraken via een heuse geluidinstallatie.

Op het strand was het bij aankomst nog erg rustig omdat er regen en onweer in de lucht hing. Gelukkig bleef het bij wat gerommel en de regen was ver weg aan de horizon wel zichtbaar, maar bereikte niet de kust. Op een gegeven moment hadden de strandtenteigenaren er wel vertrouwen in dat het droog zou blijven en konden de parasols eindelijk worden uitgeklapt. Deze keer heb ik voor een gewone plastic stoel gekozen i.p.v een strandbedje en dat is me goed bevallen. De afgelopen keren had ik last van mijn rug, de bedjes staan vaak scheef en zijn versleten. En zo werd het nog een mooie dag.





---
pmc © 16 mei 2016

'Op een mooie pinksterdag'

Na het debacle genaamd Songfestival van gisteravond, begon de zondagochtend hier in Pattaya met een stralende zon, precies passend bij de titel van een liedje van Annie M.G. Schmidt, uitgevoerd door Leen Jongewaard en André van den Heuvel, 'Op een mooie pinksterdag'.

De stralende zon op deze mooie pinksterdag zou maar van korte duur zijn. Nadat ik wat boodschappen had gedaan bij de Friendship Supermarket, braken rond 12.00 uur de hemelpoorten open en de regen kwam het met bakken naar beneden. Gelukkig zijn deze tropische regenbuien (vandaag begint het regenseizoen) maar van korte duur. Na 'n uur is alles weer voorbij, ook de ondergelopen straten waren weer begaanbaar. Het voordeel van zo'n bui is dat het iets afkoelt en dat alles weer eventjes fris ruikt, maar niet voor lang. Na 'n uur voel je weer die warme deken over je heen en ruik je de open riolen weer.






Zo rond zes uur ben ik samen met Erick een hapje gaan eten bij Or-Ah-Harn Thai Restaurant, daar werden we vriendelijk ontvangen en voor de afwisseling zijn we boven gaan zitten. We zaten amper toen er een grote groep Chinezen binnen kwam en luidruchtig met tafels en stoelen begonnen te schuiven met het nodige gekwetter. Ik moest er iets van zeggen, ben opgestaan en heb met een paar klap en handbewegingen duidelijk gemaakt dat het wat rustiger kan. Kennelijk begrepen ze het, ik heb ze daarna amper nog gehoord.

Na het eten een wandeling richting Beachroad om bij de Mc Donalds nog een kopje thee te drinken. Daar kon ik via mijn smartphone getuigen zijn van een historische overwinning van Max Verstappen in de Grand Prix van Spanje in Barcelona. En zo werd het toch nog een mooie pinksterdag.






---
pmc © 15 mei 2016

Een UPDATE

Vandaag, dinsdag 10 mei ben ik precies drie weken in Thailand.
Hoe gaat het tot nu toe met mij? Veel dingen gaan beter dan drie weken geleden toen ik hier in Thailand arriveerde. Ik had toen last van een beurs en pijnlijk gevoel over mijn hele lijf, alsof er een vrachtwagen over me heen was gereden of nog erger, alsof je van de trap bent gevallen en daarna een flink pak slaag heb gekregen. Jeetje, met dat gevoel liep ik al bijna een half jaar rond in Nederland. Na een dag of vier (waarschijnlijk door de warmte) hier in Thailand zijn al die vervelende pijntjes gelukkig helemaal verdwenen.
Wat niet goed gaat is het lopen, ik ben inmiddels ook al twee keer behoorlijk hard gevallen. De eerste keer dacht ik even dat mijn linker onderarm gebroken was plus mijn linker middelvinger. Gelukkig niets gebroken maar wel gekneusd. De tweede keer ben ik 'avonds op straat hard op mijn rechter knie gevallen, gelukkig geen bloedende wond maar lichtelijk geschaafd.

Door de warmte heb ik dus minder last van de vervelende kenmerken wat de pijn en tintelingen betreft die bij de polyneuropathie horen, behalve het lopen dan en de balans, is ondanks de vele fysiotherapie er niet beter op geworden omdat mijn ogen niet meer goed communiceren met mijn voeten en handen. Ik moet elke stap controleren of ik daadwerkelijk mijn voet heb opgetild bij het lopen. En aangezien in Thailand de straten en trottoirs één grote hindernis is voor mensen als ik (alles is ongelijk vol met kuilen en op- en afstapjes), ben ik genoodzaakt om weer met krukken te gaan lopen zeker 's avonds. In het donker kan ik moeilijk in schatten hoe hoog ik mijn voeten moet optillen bij dit soort hindernissen en obstakels, gelukkig heb ik mijn krukken mee genomen.

Wat wel heel goed gaat is het eten. Ik kan gelukkig alles eten (behalve vlees natuurlijk als vegetariër), ook als het heel erg spicy is. Na de chemokuren en stamceltransplantatie heb ik nog lang last gehad van mijn organen in mijn buik, toen kon ik absolute nog niet tegen de rode chilipepers, maar nu gelukkig wel weer. De eerste week had ik wel nog een beetje last van Graft versus Host (afstotingsreactie in de vorm van rode branderige vlekken), maar dit is gelukkig ook weer weg. Ook ben ik de eerste dagen in Bangkok nog drie keer flink gestoken door muggen, gelukkig zijn de bulten weer weggetrokken en verder geen last van gehad. Ik ga er vanuit dat ik goed en voldoende beschermd ben door de nieuwe vaccinaties.

Ondanks dat het lopen minder goed gaat dan andere jaren (toen wandelde ik heel veel), heb ik het reuze naar mijn zin. Ik vermaak me prima en heb ook weer een aantal nieuwe mensen ontmoet waar ik regelmatig even langs ga voor een praatje of ik word opgehaald met de brommer om een hapje te eten. Volgende week ga ik ook naar mijn nieuw appartement verhuizen waar ik de resterende twee maanden zal verblijven. Ik ben benieuwd hoe het mij zal bevallen in een nieuwe omgeving met nieuwe mensen. Mijn nieuw adres is in de buurt van het hotel waar ik nu verblijf, dus zal met grote regelmaat even langs wippen voor praatje en afspraakjes met Aoy om te gaan eten.





---
pmc © 10 mei 2016

Wandeling

Vandaag vanaf het hotel via Walking Street en de haven de berg op naar de Big Boeddha gewandeld. Misschien was het net als gisteren iets te warm om te wandelen en ondanks dat ik een zonneparaplu bij me had, was ik toch een beetje verbrand, met name mijn armen.

Het gebied rondom de haven is er niet op vooruit gegaan. Twee jaar geleden waren ze hier nog druk bezig de boel aan het opknappen, maar daar is weinig van terecht gekomen, ik denk dat geld op is. Het hele gebied is een grote vuilnisbelt geworden, ook de bouw van een duur appartementencomplex is halverwege gestaakt. Rondom de Big Boeddha is het ook een en al treurnis. Gelukkig maakte het eten veel goed, maar daar was wel weer veel uitleg voor nodig.









Vanavond lekker gegeten bij Or-Ah-Harn Thai Restaurant, misschien dat ik morgen overdag toch weer eens een kijkje ga nemen bij Five Star J Restaurant. Ik mis toch wel bepaalde vegetarische gerechten die ik bij mijn vorige verblijven vaak at. Alleen jammer dat het nu zo'n commerciële tent is geworden zonder sfeer.




Meer foto's bekijken van mijn verblijf in Thailand, klik dan hier.

---
pmc © 6 mei 2016