Vandaag weer terug van een korte trip van twee dagen op en neer naar Phnom Penh, i.v.m het verlopen en verlengen van mijn visa voor Thailand.
Het was kort maar krachtig en erg vermoeiend. Volgende keer blijf ik wat langer. Ondanks dat ik niet mocht vliegen, heb ik toch het risico genomen om een korte vlucht (amper een uur vliegen) naar Phnom Penh. Op de luchthaven van Suvarnabhumi en Phnom Penh had ik assistentie geregeld van een rolstoel. Tijdens de vlucht ging het redelijk goed met de zuurstof percentage in mijn bloed en ook de hartslag was normaal, wat ben ik blij met mijn Pulse/Oximeter. Voor een langere vliegreis heb ik wel extra zuurstof nodig mocht ik op korte termijn terugvliegen naar Nederland.
Phnom Penh is de laatste jaren flink veranderd, door Chinese investeringen wordt er flink gebouwd. Vanuit de lucht lijkt Phnom Penh steeds meer op Bangkok. Verder is het een drukke stad met veel verkeer en luchtvervuiling. De verhouding arm/rijk is erg zichtbaar geworden. Er ontstaat net als in China een nieuwe middenklasse die geld heeft en dat laten ze graag zien. Niettemin, er blijven nog genoeg arme mensen over die de boot hebben gemist, of niet anders kunnen.
Het duurde even voordat ik met de taxi vanaf de luchthaven bij het hotel was, wat was het druk. De rit van ongeveer 10 km duurde iets meer dan 'n uur.
De volgende ochtend met de Tuk Tuk naar het vliegveld, ondanks dat het toen ook druk was, ging het een stuk sneller, alleen je word flink door elkaar gerammeld. Ook wederom veel last van uitlaatgassen.
Om eerlijk te zijn, was ik weer blij om terug te zijn in Thailand, misschien omdat ik m'n draai hier beter heb gevonden. Ook het Thaise eten heb ik erg gemist. Omdat alles er vies uitziet in Phnom Penh en dan heb ik het nog niet over de vreselijk stank gehad, heb ik al gegeten en gedronken bij het zien van de menukaart. De maaltijd van gisteravond en het ontbijt vanochtend was niet echt geweldig, erg smakeloos en saai.
---
pmc © 5 maart 2019
Geen opmerkingen:
Een reactie posten